به گزارش پایگاه خبری رب، حمید احمدی هدایت، دانشجوی دکتری رشتۀ فلسفۀ تعلیم و تربیت دانشگاه شاهد، ۱۷بهمن۱۳۹۷ از رسالۀ خود دفاع می‌کند.

وی در این رساله، که اولین رسالۀ دکتری دانشگاه شاهد در این رشته است، به پساپدیدارشناسی فناوری اطلاعات و ارتباطات به‌منظور ارائۀ الگویی برای آموزش مجازی در نظام آموزش‌ و پرورش ایران پرداخته است.

احمدی هدایت رسالۀ خود را با راهنمایی دکتر محسن فرمهینی فراهانی و مشاورۀ دکتر سعید ضرغامی و دکتر رقیه موسوی نوشته است. وی برای پژوهش در این حوزه، یک دوره فرصت مطالعاتی در دانشگاه تربیت مدرس با رهنمودهای دکتر سیدمهدی سجادی سپری کرده است.

این رساله، ۱۷بهمن۱۳۹۷، ساعت ۱۳ تا ۱۵ با داوری دکتر محمدحسن میرزامحمدی، دکتر اکبر رهنما، دکتر احمد سلحشوری و دکتر فرهاد سراجی ارزیابی می‌شود.

گفتنی است جلسۀ دفاع رسالۀ حاضر در دانشکدۀ علوم انسانی دانشگاه شاهد برگزار خواهد شد.

حمید احمدی هدایت چکیدۀ پژوهش خود را این‌گونه روایت می‌کند:

مقدمه و هدف:

گسترش و نفوذ روزافزون فناوری اطلاعات و ارتباطات در نظام آموزش و پرورش و از سوی دیگر افزایش انبوه متقاضیان آموزش، چالش‌هایی از جمله برتری آموزش مجازی در برابر آموزش حضوری را به دنبال داشته و باعث ایجاد نگرشی نو و دگرگونی‌هایی در آموزش و شیوه‌های آن شده است. یکی از جدیدترین نتایج دگرگونی‌های اخیر در این حیطه، آموزش مجازی است. نظام آموزش و پرورش ایران به‌عنوان  تنها نهاد رسمی تعلیم و تربیت، نمی‌تواند از این تغییرات غافل باشد و باید در کنار نگاه فنی و مهندسی به گسترش فناوری‌های نوین به کنکاش فلسفی و نحوه دگرگونی ادراک و تجارب مربی و متربیان در هنگام بهره‌گیری از این فناوری‌های نوین بپردازد. پدیدارشناسی و فرزند آن که بر فناوری متمرکز شده است(پساپدیدارشناسی)، رویکردهای امیدبخش کیفی، برای شفاف­سازی اینکه چگونه فناوری‌های ویژه ممکن است تجربه‌ها و ساخت دانش در آموزش را دوباره شکل داده و تغییر دهند، ارائه می‌دهد. لذا هدف اساسی پژوهش حاضر، پساپدیدارشناسی فناوری اطلاعات و ارتباطات به‌منظور ارائه الگویی برای آموزش مجازی در نظام آموزش و پرورش ایران می‌باشد.

پرسش‌ها و روش‌های اجرای پژوهش:

برای دستیابی به اهداف پژوهش باید به سه پرسش پاسخ داد که به اقتضای هر پرسش از روش خاصی بهره گرفته شده است. از روش تحلیل مفهومی برای پاسخگویی به سؤال اول: فناوری اطلاعات و ارتباطات به‌مثابه فناوری آموزشی از منظر پساپدیدارشناسی در آموزش مجازی چگونه تبیین می‌شود؟ از روش استنتاجی پیش‌رونده برای پاسخگویی به سؤال دوم: با در نظر گرفتن پساپدیدارشناسی فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش مجازی چه الگویی در این زمینه برای نظام آموزش و پرورش ایران می‌توان ارائه کرد؟ درنهایت برای پاسخگویی به سؤال سوم: اعتبار الگوی پیشنهادی در آموزش مجازی برای نظام آموزش و پرورش ایران از نظر متخصصین و صاحب‌نظران چگونه است؟ از روش گروه کانونی استفاده شده است.

یافته­‌های پژوهش: مهم‌ترین یافته‌های پژوهش، ابتدا توصیف پساپدیدارشناسانه رایانه، اینترنت و فضای مجازی، ابرمتن و ویدئو به‌عنوان فناوری‌های دخیل در آموزش مجازی می‌باشد. در ادامه الگوی آموزش مجازی با مؤلفه‌های مبانی، اهداف و اصول ارائه شد. مبانی هستی‌شناسانه پساپدیدارشناسی شامل: نسبت‌های فناورانه، چندگانگی، استراتژی ارتباطی، شفافیت می‌باشد. مهم‌ترین اهداف آموزش مجازی این موارد را در بر می‌گیرد؛ آشکارسازی تأثیر فناوری‌ها، ایجاد چارچوب معنا‌دار، غلبه بر فعالیت‌های خارج از برنامه، تمرکز در آموزش موردنظر مربی، گزینش کاربرد صحیح فناوری، چرخش در بین کاربردهای فناوری، محو شدن فناوری در آگاهی، توجه بر محتوا بجای فناوری‌ها. همچنین اصول آموزش مجازی مشتمل بر مواردی است ازجمله؛ توصیف و تفسیر، تقلیل و تقویت، تأثیر سطح کلان، احتمال تغییر در نسبت‌ها، عادات صحیح، محدودیت در پایداری غالب، فاصله زمانی کوتاه، توجه به کاربردها، توجه به تغییرات استراتژی، اصلاح عادات، مهارت ورزی، عادی‌سازی، غلبه بر مزاحمت.

نتیجه­‌گیری: آنچه نظام آموزش و پرورش ایران در کاربست فناوری‌های نوین بیش از هر چیزی بدان نیاز دارد؛ باهم‌نگری و توجه همزمان به دو رویکرد متکی بر مهندسی و رویکرد متکی بر دانش‌های انسانی است. به نظر می‌رسد، نگاه مهندسی و تکنولوژیک در نظام آموزش و پرورش ایران بر نگاه مبتنی بر دانش‌های انسانی برتری دارد. می‌بایست در کنار گسترش فناوری‌های نوین در نظام تعلیم و تربیت به نحوه دگرگونی تجربه و ادراک و نسبتی که فناوری‌ها با فراگیران و جهان دارد، توجه ویژه شود. ارائه الگوی آموزش مجازی تلاشی در زمینه رویکرد دانش‌های انسانی به فناوری‌های نوین در کنار گسترش کمی آن در نظام آموزش و پرورش ایران است.